پساب‌های صنعتی، یکی از بزرگترین چالش‌های زیست‌محیطی دنیای امروز ما هستند. هر کارخانه و واحد تولیدی، بسته به نوع فعالیت خود، پسابی با ترکیبات منحصربه‌فرد تولید می‌کند که اگر بدون مدیریت و تصفیه رها شود، می‌تواند آسیب‌های جبران‌ناپذیری به منابع آب، خاک و کل اکوسیستم وارد کند. اما خبر خوب این است که با پیشرفت علم و تکنولوژی، روش های تصفیه پساب صنعتی نیز بسیار متنوع و کارآمد شده‌اند.

در دنیایی که با بحران کمبود آب شیرین و افزایش آلاینده‌های نوظهور روبروست، روش‌های سنتی تصفیه آب کم‌کم به مرزهای کارایی خود نزدیک می‌شوند. این چالش جهانی، دانشمندان و مهندسان را به سمت یک راه‌حل انقلابی سوق داده است؛ راهکاری که در مقیاسی غیرقابل تصور با چشم غیرمسلح عمل می‌کند: فناوری نانو.

آرسنیک، عنصری که نامش با سکوت و خطر گره خورده است. این آلاینده سمی، بی‌رنگ و بی‌بو، می‌تواند بی‌خبر وارد منابع آبی ما شود و سلامت انسان و کارایی فرآیندهای صنعتی را به طور جدی به خطر اندازد. از آنجایی که تشخیص آن بدون آزمایش ممکن نیست، بسیاری از مردم و حتی مدیران صنایع، نگران این سوال اساسی هستند: چگونه آرسنیک آب را حذف کنیم؟

ورود به دنیای تصفیه پساب صنعتی بدون شناخت دو مفهوم کلیدی BOD و COD تقریبا غیرممکن است. این دو شاخص، مانند تب‌سنجی برای پزشک، وضعیت